SURYKATKA
łac. Suricata suricatta ang. Slender – tailed Meerkat
WYSTĘPOWANIE
ŚRODOWISKO
- Pustynie i półpustynie, suche sawanny
POŻYWIENIE
- Owady, korzenie, kłącza, małe kręgowce, jaja ptaków i gadów
CHARAKTERYSTYKA
- Samce nieco drobniejsze od samic.
- Długość ciała ok. 30 cm, ogona do ok. 25 cm, masa ciała ok. 600 – 1000 g
- Smukła sylwetka, wierzch ciała jasnopopielaty z czarnym, poprzecznym pręgowaniem. Głowa biała, uszy czarne. Ogon z czarnym końcem.
ZACHOWANIE
- Dzienny tryb życia.
- Stado liczy ok. 30 osobników tworzących grupy rodzinne.
- Kopią nory z rozbudowaną siecią tuneli lub wykorzystują szczeliny skalne.
- Silnie rozwinięte zachowania socjalne:
- Wiele zachowań antydrapieżniczych – od sygnałów alarmowych do czynnej, grupowej obrony przed intruzem. W czasie żerowania co najmniej 1 członek stada przyjmuje rolę strażnika – zajmuje pozycję w najwyżej położonym punkcie i obserwuje otoczenie. W razie niebezpieczeństwa wydaje dźwięki alarmowe.
- Starsze osobniki opiekują się młodymi i uczą je polowania.
- Podział obowiązków w grupie.
- Okres rozrodczy trwa cały rok. Po 11 tygodniach ciąży w miocie rodzi się zazwyczaj 2 – 4 młodych. Samica może wydać na świat 3 mioty rocznie.
- Żyją do ok. 7 lat, w warunkach ogrodu zoologicznego nawet do 12 lat.
WARTO WIEDZIEĆ
- Należą do rodziny mangustowatych.
- Młode surykatki bardzo łatwo oswoić – w swojej ojczyźnie często są wykorzystywane są jako łowcy gryzoni.
- Mają podwyższoną odporność na jad niektórych gatunków węży i skorpionów, którymi się żywią.
- Mogą długo żyć bez wody, którą pozyskują z dzikich melonów i wilgotnych bulw i korzonków.
STATUS I OCHRONA
- Kategoria LC (Least concern) na Czerwonej Liście IUCN – gatunek najmniejszej troski. Stan populacji jest stabilny.
|