NIEŚWISZCZUK CZARNOOGONOWY
łac. Cynomys ludovicianus ang. Black - tailed praire Dog
WYSTĘPOWANIE
- Centralna Ameryka Północna
ŚRODOWISKO
- Prerie porośnięte niską trawą
POŻYWIENIE
- Roślinożerca – głównie trawy
CHARAKTERYSTYKA
- Gryzoń o zwartej budowie ciała, największy przedstawiciel rodzaju Nieświszczuk
- Sierść na grzbiecie szarawożółta, brązowa lub czerwonobrązowa, na brzuchu jaśniejsza. Ogon ciemnobrunatny.
- Długość ciała ok. 30 cm, masa ciała ok. 1 kg.
- Dymorfizm płciowy praktycznie nie występuje.
ZACHOWANIE
- Dzienny tryb życia, zazwyczaj nie zapada w sen zimowy – staje się mało aktywny, nie magazynuje pokarmu, obniża temperaturę ciała.
- Silnie terytorialny i agresywny wobec wrogów
- Żyje w koloniach liczących nawet wiele tysięcy osobników. Kolonie dzielą się na obwody, a te na koterie, czyli rodziny. Rodzina składa się z 1 dominującego samca i kilku samic oraz ich młodych. Dojrzałe młode samce migrują i zakładają własne koterie, samice całe życie spędzają raczej w jednym miejscu.
- Okres godowy trwa od II do IV. W roku samica wyprowadza 1 miot (po ciąży trwającej ok. 34 dni) liczący 3 – 5 młodych. Młode spędzają 7 tygodni życia w podziemnym gnieździe pod opieką matki. Dojrzałość płciową osiągają po ukończeniu 1-2 roku życia.
- Żyje ok. 7 lat.
- Znany z kopania nor z rozległym systemem korytarzy, które sięgają 5 m głębokości i 30 m długości.
WARTO WIEDZIEĆ
- Inna nazwa nieświszczuków czarnoogonowych to pieski preriowe z powodu dźwięku przypominającego szczeknięcie, jaki wydają, kiedy coś je zaniepokoi.
- Z funkcjonowaniem kolonii nieświszczuków związane jest życie ok. 40 % gatunków kręgowców zasiedlających prerię, przez co zwierzęta te są uważane za gatunek zwornikowy, czyli kluczowy do prawidłowego funkcjonowania ekosystemu.
- Jedna kolonia może zajmować powierzchnię nawet 100 ha.
STATUS I OCHRONA
- Kategoria LC (Least concern) na Czerwonej Liście IUCN – gatunek najmniejszej troski.
- Do największych zagrożeń dla gatunku zalicza się dużą podatność na zakażenie pałeczką dżumy, zmiany ukształtowania prerii na skutek rozszerzania terenów rolniczych i urbanizacji, fragmentację siedlisk, trucie i odstrzały prowadzone przez człowieka.
|
