ARA HIACYNTOWA
łac. Anodorhynchus hyacinthinus ang. Hyacinth Macaw
WYSTĘPOWANIE
- Ameryka Południowa: północna Brazylia, północno – wschodni Paragwaj, wschodnia Boliwia. Największa populacja zasiedla równinę Pantanal na granicy Paragwaju i Boliwii.
ŚRODOWISKO
- Wilgotne lasy deszczowe, doliny rzek, zagajniki palmowe i sawanny.
POŻYWIENIE
- Głównie rośliny: nasiona, orzechy, owoce palm. Urozmaicają swoją dietę niektórymi mięczakami, np. ślimakami.
CHARAKTERYSTYKA
- Dymorfizm płciowy praktycznie nie występuje.
- Ubarwienie jednolite - kobaltowo niebieskie, wokół ciemnobrązowych oczu i u nasady dzioba żółta, naga skóra. Czarny, duży, masywny i zakrzywiony dziób. Nogi ciemnoszare i wyposażone w 4 palce: 2 skierowane do przodu i 2 do tyłu (tzw. zygodaktylia).
- Największa z latających papug. Długość ciała ok. 100 cm, rozpiętość skrzydeł 120 cm, masa ciała ok. 2 kg.
ZACHOWANIE
- Gatunek monogamiczny.
- Lęgi odbywają się w czasie pory deszczowej (od lipca do grudnia). W ciągu roku wyprowadza 1 lęg. Samica składa 2 – 3 jaja. Okres inkubacji trwa 28 dni. Młode opuszczają gniazdo po ok. 13 tygodniach i jeszcze przez ok. 1 – 1,5 roku przebywają z rodzicami. Zazwyczaj opierzenia dożywa tylko 1 młode.
- Dojrzałość płciową osiągają dopiero w wieku 7 lat.
WARTO WIEDZIEĆ
- Niektóre jadane przez ary orzechy są tak twarde, że aby ptak mógł je zjeść, muszą być najpierw zjedzone i przetrawione przez bydło. Dopiero wówczas skorupa orzecha staje się na tyle miękka, że ara może ją rozłupać.
- Jako pierwszy opisał ją i skatalogował słynny brytyjski lekarz, ornitolog i przyrodnik John Latham w roku 1790.
- Większość gniazd buduje w dziuplach drzew Manduvi. Naturalny wróg ary hiacyntowej – tukan toko – chętniej niż inne ptaki żywi się owocami tego drzewa, przez co przyczynia się do jego rozsiewania, czyli zwiększania liczby miejsc lęgowych dla ar. Ten sam tukan jest jednak jednym z najgroźniejszych drapieżników, który plądruje gniazda ar i wybiera ich jaja.
STATUS I OCHRONA
- Kategoria VU (Vulnerable) na Czerwonej Liście IUCN – gatunek narażony na wyginięcie w stosunkowo niedługim czasie. Objęty konwencją CITES (załącznik I) i programem EEP.
- Na spadek liczebności populacji wpływają: utrata siedlisk, zmiany klimatu oraz kłusownictwo - polowanie dla mięsa i piór oraz nielegalny handel. Dodatkowo rozmnażanie ar w niewoli jest bardzo trudne, stąd też są to jedne z najdroższych papug świata. W konsekwencji utrudnione są programy introdukcji i reintrodukcji.
|
